رنسانس انگلیسی معماری

رنسانس در معماری

در دوران حکومت هانری هشتم هنوز سقف‌های بادبزنی به حیاتشان ادامه می‌دهند.
دستاورد نهایی طاق‌های تویزه دار و سه گوش( نمازخانه هانری هفتم وست مینستر) است.
رنسانس، نخست با روکش کشیدن روی سازه های گوتیک و سنتی عناصر  تزیینی ایتالیایی را آشکار می شود.
قسمت اعظم این عناصر از طریق واسطه های فلاندری وارد میشود مخصوصا به دلیل آنچه سلیقه استرپ ورک نامیده می شود.
در زمان هانری هشتم همپتون کورت، کالج کریست چرچ و کالج ترینیته در کمبریج ساخته می‌شوند که هنوز به سبک گوتیک اند.
رنسانس در معماری از دوره الیزابت آغاز می شود(1558_ 1603).

لانگ لیت هاوس

در این بنا عناصری با منشاء ایتالیایی فرانسوی یا فلاندری به سنت عمود سازی وابسته اند.
همانند هاردویک حال تقارنی مشخص بر آرایش نما حاکم است که مشخصه آن پنجره های چهار وجهی منتظم و پنجره‌های کمانی با برجستگی کم میباشد.
روی این شبکه یک دست ستونهای تزیینی و آویزهای تزیینی با علامت دقیق و کلاسیکی شده وارد می کنند.
بی آنکه تأثیر سطوح مسطح و هموار تغییر یابد.
پیشانی بنا حالت افقی بودن را تشدید می‌کند و در بالاترین نقطه بنا طارمیها و همچنین کاربرد سه سبک در سه سطح پنجره های کمانی باعث تشدید حالت افقی می شود.

کوئین هاوس

دوره جاکوب با ظهور کلاسیک گرایی اصیل به کمک معماری به نام اینیگو جونز کاملاً متمایز است.
از زمان رنسانس ایتالیایی جونز حجم های خالص و هماهنگی از ویلاهای پالادیو منعکس می کند.
تقارن الیزابتی اینجا با تعریفی از بنا به عنوان یک کل همراه می‌شود .
خلوص حجم ها چه با مه شدن پنجره های کمانی و بام های ناهموار مشخص میشود با بام های تراس دار در برآمدگی ضعیف ایوان سنجیده می شود.
تاکید صرف بر دیوار های تیغه طبقه همکف این بناهای کاملاً فاقد دکور.
ظرافت کاملا ایتالیایی ستون‌ها و نسبت بندی دقیقه پنجره ها پیدایش معماری کلاسیک قرن هفدهم را تایید میکند.